O Norwegii słyszeliśmy bardzo, bardzo wiele. Całe mnóstwo zabałtyckich relacji zorientowanych było jednak wokół jednej kwestii – norweskich cen. „50 złotych za byle hot-doga”, „80 złotych za kawę i ciastko” – brzmiały relacje znajomych, którzy na wyjazd do Norwegii wydali, jak mniemam, więcej niż zamierzali.

Czytaj dalej

Położone niedaleko granicy ze Szwecją Fredrikstad uważane jest za najlepiej na północy Europy zachowane miasto-fortecę. Samo określenie „północ Europy” budzi już jednak wątpliwości, co do swego zasięgu, o subiektywizmie kryteriów oceniania stopnia zachowania fortyfikacji miejskich już nie wspominając. Jak tu bowiem podejść do tematu stanu

Czytaj dalej

To jedno z tych miejsc w Norwegii, w których nic, ale to absolutnie nic się nie dzieje. Tubylców, których spotkaliśmy podczas spacerów po miasteczku Halden, mógłbym zapewne policzyć na palcach jednej ręki, nawet gdyby moje dłonie miały przypadkiem po trzy palce. Tak się jednak składa,

Czytaj dalej

Wobec niezbyt imponujących norweskich statystyk demograficznych, wydzielone z reszty kraju Oslo pręży się dumnie, niczym metropolia z prawdziwego zdarzenia. Aglomerację Oslo zamieszkuje około miliona osób i, choć to wciąż dwa razy mniej niż w podwarszawskim wielokącie legionowsko-otwocko-piaseczyńsko-pruszkowskim, wynik ten stanowi aż jedną piątą ludności całej

Czytaj dalej

Dawno, dawno temu, za siedmioma parkami narodowymi, za górami Rondane i Dovre, w dolinie Gudbrandsdalen, nad rzeką Gudbrandsdalslågen żył sobie Wiking imieniem Dale Gudbrand. Był on najpotężniejszym i najznamienitszym mieszkańcem w całej okolicy, a okres jego panowania nad tymi terenami przypadł na początek drugiego tysiąclecia

Czytaj dalej

Co ma lew do Norwegii? Inaczej niż w klasycznym piernikowo-wiatrakowym dylemacie, ciężko tu znaleźć jakiekolwiek punkty wspólne. Na to pytanie nie umieliby zapewne odpowiedzieć nawet najbardziej kreatywni historycy, geografowie czy zoologowie ani nawet sam Dalajlama. Trzeba sobie to jasno powiedzieć – lew nie jest norweski.

Czytaj dalej

Droga do nieba – tym chwytliwym hasłem określa się często malowniczo położone trasy o tak dużym nachyleniu, że wspinając się po nich samochodem, ciężko nawet dostrzec znajdujący się za kilka metrów krajobraz, podczas gdy przez szybę pojazdu widoczny jest jedynie bezkresny błękit nieba. Co się

Czytaj dalej

Przeglądając przewodniki po Norwegii, odniosłem wrażenie, że norweska przyroda, szczególnie w zachodniej części kraju, zorientowana jest jedynie wokół fiordów. Podróżnicze artykuły i relacje chętnie spierają się o to, który z fiordów zasługuje na miano „naj” (sami zresztą dołożyliśmy swoją cegiełkę w tej dziedzinie w postach

Czytaj dalej

To najdłuższy i zarazem najgłębszy fiord Norwegii. Sognefjord przecina kraj Wikingów powyżej od Bergen, dzieląc jego obszar na część południową i północną. Sognefjordowskie wcięcie w skandynawskim lądzie ma długość odcinka autostrady A2 od Łodzi do Poznania (nieco ponad dwieście kilometrów), w najgłębszym jego punkcie zmieściłby

Czytaj dalej

Powiedziałem najsławniejszym? Gdyby mieszkańcy Oslo się o tym dowiedzieli, nadzialiby mnie zapewne na rogi wikingowych hełmów i wysłali na biegun północny. Długość mojej polarnej odsiadki złagodziłby może jednak fakt, że przez wiele wieków to właśnie Bergen było największym i najbardziej liczącym się miastem Norwegii. Ze

Czytaj dalej

Niejedna spiskowa teoria okryła temat filmowej relacji z historycznego lądowania na księżycu Neila Armstronga i Buzza Aldrina 20 lipca 1969 roku. I choć podbój kosmosu nie ma zbyt wiele wspólnego z Norwegią, istnieje cienka paralelna nić łącząca amerykańskie osiągnięcie z ojczyzną Wikingów, narciarstwa i karmelowego

Czytaj dalej

Niech pierwszy rzuci kamieniem ten, komu różowiutki surowy, wędzony, smażony czy pieczony łosoś nie kojarzy się z Norwegią. Kultowy łosoś przecież nawet w nazwie jest już norweski. Nie da się rzecz jasna zaprzeczyć, że ta jedna z popularniejszych ryb na świecie to norweskie dobro narodowe.

Czytaj dalej

Ojcze zgrzeszyliśmy! Pojechaliśmy na wycieczkę z biurem podróży… Gorąco prosimy jednak o złagodzenie naszej winy z uwagi na fakt, że luka czasowa w kalendarzu od dnia mojej obrony na studiach do następnych życiowych aktywności wynosiła tylko osiem dni, przez co wszelkiego rodzaju poważniejsze objazdówki nie

Czytaj dalej